Thursday, January 27, 2011

tak punya perasaan

membilang saat dan minit untuk pulang ke pangkal jalan.
tapi perasaan gembira mahupun sedih bagai tak menjelma.
bagai manusia yang tak punya perasaan.
mahu je aku cabut hati aku dan pijak sampai hancur.
supaya aku tak perlu merasa apa yang aku rasa sekarang.
sakit dan pedih tak pernah nak cuba menjauhi hidup aku.
cemburu bila dapat tengok aku tersenyum.
sampai bila aku pun tak tahu.
mungkin sampai kiamat.



ish, sakit la gila.